وویتک کورتیکا (VoyteK Kurtyka)

                            وویتک کورتیکا (VoyteK Kurtyka)

                     

وویجک / وویتک کورتیکا (Wojciech / VoyteK Kurtyka)، 1947، لهستان

کوهنوردی روش پیچیده و منحصر به فردی برای زندگی، آمیختن عناصر ورزشی، و عرفان است. موفقیت یا شکست به نیرویی قوی از الهامات و انگیزه ها یا فروکش آن بستگی دارد. تعیین کردن قانــون واحدی که کنترل کننده این انرژی باشد دشوار است – این انرژی بوجود می آید و ناپدید می شود، درست همانند تمایل به رقص، و به عنوان پدیده ای از زندگی به صورت راز باقی می ماند.

 

 2003

(The Empire Strikes Back) دارای درجه سختی VI.5+ (درجه بندی فرانسوی 8a)، دره پرادنیک، سنگنوردی 8a در سن 56 سالگی!

پونیکاد دونیکاد (Poniekad Donikad) V+ A2+ ، 250 متر، کوههای تاترا در اسلواکی، مسیر جدید در زمستان، همراه با مارکین میچالک (Marcin Michalek).

2001

برج مرکزی بیاچارهی (Biacherahi) ، قراقوروم، پاکستان، جبهه جنوبی، مسیر جدید، همراه با تائیکو (Taeko) و یاسوشی یامانوئی (Yasushi Yamanoi) (ازژاپن).

1997

نانگاپاربات، یال مازنو، تلاشی به همراه ارهارد لورتان (Erhard Loretan) سوئیسی، صعود تقریباً تا نیمه یال در عرض یک روز و نیم، و برگشت در هوایی خوب.

2002-1996

چندین تلاش بر روی جبهه شمالی کانگ تنگری 6571 متر، همراه با همنوردان مختلف.

1995

لوسار(Losar) 700متر یخ نوردی بالاتر از نامچه بازار، نپال، صعود، همراه با ماسیژ ریسولا (Maciej Rysula).

1994

کی دو( K2 ) 8611 متر، جبهه غربی، تلاش، همراه با کارلوس بوهلر، کرزیستف ویلچیکی، بالاترین نقطه ای که دست یافتند 6650 متری بود.

1992

گاکوپیرز ناو (Gacopyrz Now) VIII+ ، دیواره کازالانیکا میگوزویکا (Kazalanica Mieguszowiecka)، کوههای تاترا در لهستان، مسیر جدید، همراه با آندره مارسیز.

1993

نانگاپاربات 8125 متر، یال مازنو، سفر هیئتی، همراه با داگ اسکات، هرگز به مسیر نرسیدند – بهمن به اسکات اصابت نموده و زانوی او را به شدت مجروح کرد.

ماهاراجه چینی VI.5(Chinski Maharadza) (درجه بندی فرانسوی: 7c+)، کوههای ژورا در لهستان، صعود انفرادی آزاد، این صعود به دلیل ماهیت فریب انگیز مسیر 25 متری یکی از جدی ترین صعودهای فری سولو در تخته سنگهای لهستان تا آن زمان بود، صعود در سن 46 سالگی.

ترس میمون، (8a/a+) VI+/6 ، دره پرادنیک، دشوارترین سنگنوردی وی.

1991

لامانیک (VI.5 (Lamaniec ، برج راپتاویکا، کوههای تاترا در غرب لهستان، اولین صعود، یکی از دشوارتین سنگنوردی های با ابزار در کوههای تاترا.

1990

شیشاپانگما، قله میانی 8008 متر، هیمالیای تبت، جبهه جنوبی (سمت چپ مسیر یوگسلاوها)، مسیر جدید، صعود بدون وقفه و به سبک آلپی، همراه با ارهارد لورتان و جین ترویلت (سوئیسی).

چوایو 8201 متر، هیمالیای تبت، جبهه جنوب غربی، مسیر جدید، صعود بدون وقفه و به سبک آلپی، همراه با ارهارد لورتان و جین ترویلت (سوئیسی).

1989

کی دو، جبهه غربی، تلاش، همراه با ارهارد لورتان، جین ترویلت.

وقتی که کاملاً شکست می خورید دوباره شروع به لذت بردن از چیزهای کوچکی می کنید که در اطرافتان هستند. رفتن به کوهها، نه برای پیروزی یا شکوه آن، بلکه به خاطر لذت بردن از طبیعت یا لذت بردن از مردمان خوب. اگر همواره موفق باشید، مورد تحسین خیلی ها قرار می گیرید. شکست خوردن به معنی محدود شدن به گزینه های اساسی زندگی است. قهرمانی که همیشه موفق است شاید هیچ وقت فرصت لذت بردن از چنین چیزهایی را نداشته باشد.

1988

برج بی نام ترانگو 6251 متر، قراقوروم، پاکستان، جبهه شرقی ED+ A3، 1100 متر، مسیر جدید، همراه با ارهارد لورتان (سوئیسی).

حقیقت وجودی ماجرا یعنی قرار گرفتن در موقعیت ناشناخته ای که نمی دانید چه اتفاقی خواهد افتاد. ناشناخته، حقیقت وجودی ماجراست. و در برج ترانگو، جنبۀ ماجرایی قضیه به عظمت گاشربروم IV یا برودپیک نبود چون ما برای پایین آمدن، 500 متر طناب ثابت کار گذاشته بودیم. طنابها آنجا بودند لذا موقعیت، کاملاً هم ناشناخته نبود. این راه فرار احتمالی، جنبۀ ماجرایی قضیه را از بین برد، اما جنبۀ ماجرایی دیگر، مواجه شدن با اتفاقات پیش بینی نشده است که در برج ترانگو بسیار اتفاق افتاد. ما هیچ وقت نمی دانستیم که طول طناب بعدی چگونه خواهد بود یا هوا چطور خواهد ماند.

1987

کی دو 8611 متر، جبهه غربی، تلاش، همراه با جین ترویلت.

1986

برج بی نام ترانگو 6251 متر، قراقوروم، پاکستان، جبهه شرقی، تلاش، همراه با کنجی یوشیدا، نابورو یامادا، یاسوشیرو سایتو (ژاپنی).

1985

گاشربروم IV 7925 متر، جبهه غربی، مسیر جدید، صعود 10 روزه به سبک آلپی، فرود از طریق یال شمالی صعود نشده، همراه با رابرت شاور (اتریشی).

این صعود در جامعه کوهنوردی دارای ارزش زیادی است. بعضی ها آن را صعود قرن نامیده اند. اما آیا کسی برای به حقیقت رساندن خیال ما نسبت به آن، گاشربروم IV را تکرار می کند؟ به علاوه، آیا این صعود می تواند حسی باشد برای شاعری تا شعر قرن را بسراید؟ آیا شما می توانید بانوی قرن را انتخاب کنید؟

برای من سخت ترین تجربۀ کوهنوردی ام بود. ما چهار روز را بدون غذا، سه روز را بدون نوشیدنی گذراندیم. هر چیز بدی که می توانست در یک دیوارۀ بزرگ باشد، در آنجا اتفاق افتاد.. ما حمایت خوبی نداشتیم، غذا و سوختمان تمام شد، و درست در نزدیکی قله با شرایط برفی بدی مواجه شدیم، برف عمیقی که گاهی تا کمر می رسید- ما در یک روز توانستیم تنها 200 متر  حرکت کنیم. و درست قبل از قله، هوای بد باعث شد که نتوانیم هیچ کاری انجام دهیم. مدت دو شب بدون غذا و آب فقط نشسته بودیم بدون اینکه قادر باشیم به بیرون بخزیم یا بایستیم.

 فیلار ابازگو VI.3+ (Filar Abazego) (درجه بندی فرانسوی 7a+) ، دولینا بلشویک، صعود فری سولو، صعود مهمی در تاریخ صعودهای فری سولوی لهستان.

1984

برودپیک، یال شمال غربی، تراورس قله های مالی 7600 متر، میانی 8013 متر و اصلی 8047 متر، مسیر جدید، سبک آلپی، همراه با یرزی کوکوچکا.

ادامۀ مسیر در یال اوج آسمان مستلزم همکاری و تعهدپذیری بالا و کار سخت تیمی است. پاداش آن، زیبایی قشنگی است که این زیبایی به کوهنوردان اجازه نمی دهد تا توجهی به خطرات یا حس تنهایی یا ترس از جدا افتادن از بقیه داشته باشند. مناظر اطراف از چشم انداز K2 تا مجموعه گاشربروم، روز به روز تغییر می کند.

1983

گاشربروم II 8035 متر، قراقروروم، پاکستان، سال جنوب شرقی، مسیر جدید؛ همچنین گاشربروم یک 8156 متر، قراقوروم، پاکستان، جبهه جنوب شرقی، مسیر جدید، همراه با یرزی کوکوچکا. هیئت لهستانی یادبود آلکس مک اینتایر: دو مسیر جدید بر روی 8000ها در طی یک فصل توسط دو نفر به سبک آلپی.

1982

برودپیک 8076 متر، مسیر عادی، سبک آلپی، همراه با یرزی کوکوچکا.

یورک (Jurek)(کوکوشکا) بزرگترین کرگدنی است که من در میان آلپینیست ها دیده ام، توان بالای تحمل او و فقدان پاسخگویی اش در مقابل خطرات، سِنخیتی با یکدیگر ندارند. همین طور، او دارای تمام  ویژگیهای فردی است که در برج حمل متولد شده اند – یک اجبار درونی مفرط برای پیش رفتن. وقتی چنین افرادی با یک مانع مواجه می شوند طوری به مانع حمله می برند که یا آن را از بین ببرند یا گردن خودشان را بشکنند.

1981

(پاییز)

ماکالو 8481 متر، هیمالیای نپال، جبهه غربی، تلاشی به سبک آلپی، بالاترین نقطه دستیابی 7900 متر، همراه با یرزی کوکوچکا، آلکس مک اینتایر. پس از عقب نشینی، کوکوچکا با صعود انفرادی از طریق مسیری متفاوت از مسیر عادی به قله رسید.

(بهار)

ماکالو 8481 متر، هیمالیای نپال، جبهه غربی، تلاش به سبک آلپی، (دستیابی تا 6800 متر)، همراه با آلکس مک اینتایر، کاندا دیکسیت، کونلیوس هیگینز، پادام گورونگ.

1980

دائولاگیری 8167 متر، جبهه شرقی، تلاش به سبک آلپی (بالاترین نقطه تا ارتفاع 7500 متری در یال جنوب شرقی، گاهی به عنوان مسیر جدیدی بدون رسیدن به قله در نظر گرفته می شود)، همراه با رنه گیلینی (فرانسوی)، آلکس مک اینتایر (بریتانیایی)، لودویک ویلچیسکی (لهستانی).

کانت فیلارا VII+ (Kant Filara") ، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کوههای تاترا در لهستان، اولین صعود آزاد، همراه با ولادیسلاو یانوفسکی، صعود مهمی در تاریخ صعود آزاد در کوههای تاترا.

1979

دائولاگیری 8167 متر، جبهه شرقی، تلاش، همراه با والنتی فیوت.

1978

چانگابانگ، مجموعه ناندا دوی، هیمالیای گاروال، هند، شکافهای جنوبی، مسیر جدید به سبک آلپی، همراه با آلکس مک اینتایر (بریتانیائی)، جان پورتر (آمریکائی).

1977

کوه بانداکا (Kohe Bandaka) 6868 متر، هندوکوش مرکزی، افغانستان، جبهه شمال شرقی، مسیر جدید به سبک آلپی، همراه با آلکس مک اینتایر، جان پورتر.

ما از ریزش سنگ خیلی نگران بودیم. وقتی به نقطه ای رسیدیم که پایین رفتن از آن بسیار مشکل بود، با هم صحبت کردیم و تصمیم گرفتیم ادامه دهیم. به محض اینکه از آن نقطه گذشتیم ترسمان از بین رفت و احساس آرامش کردیم.

کورتیکا – مارسیز، IV A2 یخ 90-80 درجه، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کووههای تاترای لهستان، مسیر جدید در زمستان، 26 ساعت.

1976

کی دو 8611 متر، عضو تیم لهستانی یال شرقی کی دو، به رهبری یانوز کورژاب، بالاترین نقطه که کورتیکا رسید: 7900 متر، بالاترین نقطه ای که سایرین رسیدند:8400 متر.

فیلار آبازگو VI.3+ (درجه بندی فرانسوی 7a+)، دولینا بلشویک، اولین صعود آزاد، مشکل ترین سنگنوردی زمان خود در لهستان.

1975

لوتسه 8511 متر، هیمالیای نپال، عضو اولین تیم زمستانی 8000 متری به رهبری آندره زاوادا، زاوادا و آندره هنریش تا 8250 متری رسیدند.

مسیر لهستانی ها V+  60 درجه، 800 متر، پون هلن، گراند ژوراس،  اولین صعود، همراه با یرزی کوکوچکا، مارک لوکازفسکی.

1974

فرنچ دایرکت (French Direct)، ترول ریجن، درۀ زامسدال، نروژ، جبهه شمالی، اولین صعود زمستانی، همراه با مارک کسیکی، رایزارد کوالفسکی، تادوز پیوتروفسکی.

1973

مسیر لهستانی ها TD VI A1، پتی درو، شامونیکس، جبهه شمالی، اولین صعود، همراه با یرزی کوکوچکا، مارک لوکازفسکی.

سوپرشیک (Supersciek) C A2 یخ 90 درجه، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کوههای تاترای لهستان، مسیر جدید زمستانی، همراه با پیوتر یاسنسکی، کرزیستف پانیکویچ، زیگنیف واچ.

1972

عنکبوتها VI A3، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کوههای تاترای لهستان، اولین صعود زمستانی، همراه با کازمیرز گلازک، مارک کسیکی، آندره ویلوز.

اچرچیوچ (Acher Chioch) 7025 متر، هندوکوش، افغانستان، جبهه شمال غربی، مسیر جدید، همراه با یاسک قوسیکی، مارک کوالزیک، پیوتر یاسینسکی (لهستانی).

کوه تز (Koh-e-Tez) 7015 متر، هندوکوش، افغانستان، جبهه شمالی، همراه با رایزارد کازیول، آلیشیا بدنارز (لهستانی).

اچرچیوچ (Acher Chioch) 7025 متر، هندوکوش، افغانستان، جبهه شمالی و یال غربی، اولین صعود سبک آلپی، همراه با یاسک روسیکی، آدام لواندوفسکی (لهستانی).

1971

شیک VI A3 (Sciek)، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کوههای تاترای لهستان، اولین صعود زمستانی، همراه بامیشل گابریل، مارک کسیکی، یانوز کورژاب، آندره میرزفسکی، یانوز اسکورک.

دایرتیزیما VI A2-A3 (Direttissima)، دیواره کازالانیکا میگوزویکا، کوههای تاترای لهستان، اولین صعود زمستانی، همراه با تادوز گیبینسکی، میشل گابریل، آندره ویلوز.

1970

کاتیکوفکا VI+ (Kutykowka)، کوههای تاترا در اسلواکی، جبهه شرقی، اولین صعود، به عنوان اولین صعود مسیر سختتر از درجه VI توسط لهستانیها در کوههای تاترا.

 ترجمه : فهیمه ریاضی

منبع     :     http://www.climbandmore.com/climbing,490,0,1,climbers.html