اورست, المپیک و سیاست

تعطیلی جبهه شمالی اورست
در حالیکه سال قبل کشور چین با وضع نمودن مقرراتی ویژه سعی در کنترل آمد و شد کوه نوردان به تبت در بهار 2008 را داشت و از جمله اقدام به کاهش قابل ملاحظه صدور روادید جهت علاقمندان به صعود جبهه شمالی اورست نموده بود, صبح روز 11 مارس دولت چین نظر خود را تغییر داده و اعلام کرد تا تاریخ 10 می به هیچ گروهی اجازه فعالیت بر روی جبهه شمالی اورست و مسیر شمال غربی چوآیو (مسیر نرمال این کوه) را نخواهد داد! این در حالی است که اغلب گروههای دارای مجوز بر روی جبهه شمالی ضمن پرداخت هزینه صعود تا یک هفته دیگر قرار بود خود را برای آغاز فعالیتشان به چین و نپال برسانند.
سال قبل اتحادیهای کوه نوردی چین و نپال در جلسه مشترکی به توافق رسیدند تا بدلیل حمل مشعل المپیک از کوه اورست از فعالیت گروههای چند ملیتی در این جبهه خودداری گردد و تیمهای حاضر در جبهه شمالی تنها از دو ملیت (بجز شرپاهای نپالی و تبتی) شکل گیرند. بر این اساس شرکتهای خدماتی اقدام به ثبت نام و اخذ مجوزهای لازم نمودند, اما دولت و اتحادیه کوه نوردی چین در تصمیمی عجولانه اعلام نمودند تا 10 می اجازه ورود کوه نوردان به جبهه شمالی اورست و مسیر شمال غربی چوآیو را نخواهند داد.با توجه به آنکه بهترین تاریخ صعود این قلل اواسط ماه می برآورد می شود و کوه نوردان نیازمند هم هوایی بر روی کوه می باشند, چنین تصمیمی مانع از تلاش ایشان بر روی این کوهها خواهد گردید.
گزارش رسیده همچنین حاکی است کوه شیشاپانگما شامل محدودیتهای فوق نمی شود و علاقمندان صعود به این کوه می توانند بدون محدودیت اقدام به فعالیت بر روی آن نمایند.
اتحایه کوه نوردی چین همچنین از دولت نپال نیز تقاضا نموده مانع از ورود کوه نوردان تا تاریخ 10 می به مسیر جنوبی کوه اورست گردند, که طبیعتا این امر با مخالفت دولت نپال روبرو خواهد شد. ضمن آنکه بسیاری از تیمهایی که مجوز صعودشان با این تصمیم دولت چین باطل شده هم اکنون در صدد کسب مجوز از مسیر جنوبی می باشند.
قرار است مشعل المپیک پکن توسط کوه نوردانی از تبت و چین از فراز کوه اورست گذشته و از مسیر تبت راهی چین شود. بر همین اساس است که چینی ها از بیم اقدامات خرابکارانه محدودیتهای فوق را بر سر راه کوه نوردان وضع نموده اند.

المپیک و سیاست
این نخستین بار نیست که المپیکها هدف سیاستهای دولتها قرار می گیرند.
در سال 1936 المپیک برلین تنها با هدف نشان دادن توانمندی رایش سوم بر پا گردید.
در المپیک 1968 مکزیکوسیتی قهرمانان سیاه پوست امریکایی و افریقایی به نشانه اعتراض به تبعیض نژادی مشتهای گره کرده خود را بالا بردند.
در المپیک 1972 مونیخ گروهی از فلسطینی ها به نشانه اشغال سرزمین خود توسط اسرائیل اقدام به گروگانگیری و در نهایت کشتن 11 ورزشکار رژیم صهیونیستی نمودند.
المپیک 1980 مسکو به نشانه اعتراض به اشغال افغانستان توسط شوروی سابق توسط غربیان تحریم شد و المپیک 1984 لس آنجلس به تلافی توسط شرقیان با تحریم روبرو گردید.
اما به راستی چرا المپیک نوین که بیش از 100 سال قبل توسط بارون پیر دو کوبرتن با هدف اتحاد ملتها راه اندازی شد, چنین دست آویز سیاست دولتها قرار گرفته و چرا المپیک پکن این چنین از سوی دولتمردان چینی به عرصه اجرای سیاستها تبدیل شده.
و از آن مهمتر نقش کم رنگ رسانه های جهانی در مقابله با سیاستهای دولتهاست. در المپیک برلین برغم اعتراض قهرمانان سیاه پوست به سیاستهای دولت نازی, پشتیبانی اندکی از این حرکت صورت گرفت! در المپیک مکزیکو سیتی تامی اسمیت و جان کارلوس از تیم دومیدانی آمریکا کنار نهاده شدند و حتی خانواده آنها نیز تهدید به قتل شدند!
در حالیکه المپیک مسکو تنها بدلیل اشغال افغانستان تحریم شد, اما مورد مشابه آن یعنی المپیک پکن به رغم اشغال تبت توسط دولت چین بدون هیچگونه اعتراضی در حال آغاز است!
و اینک سیاست دولتها گریبان رفیعترین کوه جهان اورست را نیز گرفته و گویی این طبیعت بکر نیز راهی برای فرار از بازیهای سیاسی را ندارد!

منبع

http://www.mounteverest.net/news.php?id=17097
http://www.mounteverest.net/news.php?id=17091
http://www.everestnews.com/everest2008/everest03112008.htm

برگرفته : کوه قاف