هم‌هوایی و بیماری ارتفاع در کوهنوردی

هم‌هوایی و بیماری ارتفاع در کوهنوردی

 

 

 

خبرگزاری میراث‌فرهنگی_ گردشگری_ رضا زارعی_: محبوبیت صعود به قلل مرتفع در فصل تعطیلات افزایش میابد. دیدن آموزش‌های لازم از عواملی است که موجب کاهش صدمات ناشی از بیماری ارتفاع می‌شود.

در کل توقف بیش از 12 ساعت در ارتفاع بالاتر از دو هزار و 500 متر از عواملی است که موجب بیماری ارتفاع می‌شود، ضمن آنکه صعود سریع نیز می‌تواند موجبات تشدید این بیماری شود.

این امر در تمامی گروه‌های سنی و بویژه کودکان رخ می‌دهد. در ارتفاع بالای سه هزار متر تاثیرات ارتفاع بر بدن موجودات زنده عمیق‌تر است و نیاز است تا با دقت بیشتری به ارتفاع کمپ هایمان بیافزائیم.

بدین منظور توصیه می‌شود پس از هر روز فعالیت کمپ‌ها را بیش از 300 متر ارتقاء ندهیم.
 
اما نشانه های بیماری ارتفاع که عموما پدیدار می‌شوند عبارتند از:
سر درد، سرگیجه، حالت تهوع، کاهش اشتها و بی‌خوابی.
 
در صورتی که حال فرد بیماری همراه با سرگیجه و بهم خوردگی تعادل و تنگی نفس بود، بلافاصله باید اقدام به پائین آوردن وی کنیم. هر گونه کوتاهی در این امر حوادث جبران ناپذیری را به همراه دارد.
 
هم هوایی
در ارتفاع بالای سه هزار متر برای هر شبمانی کمپ خود را مابین 300 تا 600 متر بالاتر برپا کنند.

در ارتفاع بالای سه هزار متر پس از هر هزار متر ارتفاع گرفتن، ملزم به یک روز استراحت در کمپ هستید.

هم هوایی افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است.

تا حد امکان از رفتن با خودرو یا پرواز مستقیم به ارتفاع بیش از سه هزار متر اجتناب کنید. در غیر این‌صورت در 24 ساعت ابتدایی از فعالیت زیاد و ارتفاع گرفتن خودداری کنید. این امر موجب سازگاری بهتر شما با ارتفاع می‌شود.

حتی اگر علائم بیماری در شما ظاهر نشد باز هم بهتر است صعود خود را به تاخیر بیاندازید.
در صورت مشاهده آثار بیماری، پیش از وخیم شدن حال افراد بهتر است از ارتفاع خود بکاهید و پس از بهبود حالتان مجددا صعود کنید.

افراد دارای فشار خون بهتر است پیش از افزایش ارتفاع حتما با پزشک خود مشورت کنند.
همواره به این شعار پایبند باشید که صعود به بالاترین ارتفاع، شب‌مانی در پائین‌ترین ارتفاع ممکن.