بالاترین آمار فتح اورست

با صعود 514 کوه نورد به قله اورست در بهار 2007 رکورد تعداد فاتحان قله در طول یک فصل شکسته شد
رئیس اتحادیه کوه نوردی نپال آنگ تسرینگ شرپا با بیان این آمار گفت: این تعداد صعود کننده از ابتدای فصل تا روز 28 می موفق به فتح قله شده اند. این درحالی است که همچنان سه تیم دیگر در جبهه شمالی کوه منتظر بهبود هوا برای تلاش مضاعف هستند. وی همچنین تلفات کوه را 7 تن اعلام نمود، گرچه معتقد است آمار جبهه شمالی در مورد صعودها و تلفات دارای نقصان می باشد
از سال 1953 یعنی زمانیکه هیلاری و تنسینگ نخستین صعود اورست را صورت دادند تاکنون این آمار بیشترین افرادی را شامل می شوند که در طول یک فصل به قله اورست رسیده اند
البته خانم الیزابت هاولی مسئول ثبت داده های تیمهای حاضر در نپال معتقد است 480 کوه نورد در طول بهار امسال به قله رسیده اند و 11 تن نیز جان خود را از دست داده اند. گرچه در آمار کشته شدگان امسال اتحادیه کوه نوردی نپال دو کوه نوردی را هم که در صعود به لوتسه کشته شدند لحاظ نموده
بخش دیگری از اختلافات در مورد تلفات جبهه شمالی مربوط است به مرگ پیرآنجلو موریزیو کوه نورد ایتالیایی که در روز 17 می در جبهه شمالی ناپدید شد و تلاشهای بسیاری برای یافتنش صورت گرفت اما ده روز بعد خبر مرگ وی به مسئولین گزارش گردید
در میان تلفات امسال اورست نام اوهای جون کوه نورد کره ای در کنار دیگر هموطنش لی هان جو به چشم می خورد آنها سی و هفت و سی و چهار سال سن داشتند. ضمن آنکه اوه پیشتر 10 قله 8000 متری را نیز فتح کرده بود
کوه نورد 62 ساله ژاپنی نیز کمی پس از فتح قله در بازگشت از مسیر شمالی کشته شد. همچنین کوه نورد اهل چک با 47 سال سن در 16 یا 17 می در همان مسیر شمالی جان خود را از دست داد
دو کوه نوردی هم که در جبهه جنوبی و مسیر لوتسه کشته شدند شامل شرپا پمبا دوما و داوا شرپا بودند که در روزهای 21 و 26 می در این کوه کشته شدند. این دو سابقه صعود به اورست را در کارنامه خود داشتند

منبع
http://www.mounteverest.net/news.php?news=16044

ناکامی در فتح اورست با شلوارک

مردی هلندی که در تلاشش برای فتح قله اورست با شلوارک ناکام مانده است، اعلام کرده که سال آینده بار دیگر تلاش خواهد کرد که تنها با پوشیدن یک شلوارک بلندترین قله دنیا را فتح کند. به گزارش فرانس پرس، ویم هاف که به خاطر تواناییش برای تحمل سرماهای غیرقابل تحمل به نام مرد یخی شناخته می شود، اوایل ماه جاری میلادی کوشید که تنها با پوشیدن یک شلوارک خالی قله 8850 متری اورست را فتح کرده و حد نصاب جهانی جدیدی را از خود برجای بگذارد. هاف چهل و هشت ساله به فرانس پرس گفته است تلاش دارد آخرین حد ممکن تحمل در عرصه کوهنوردی را به نمایش بگذارد و نام خود را برای همیشه جاودان کند.

منبع: انتخاب

کوه‌نورد ایرانی با شانس 2 درصد به «کی‌دو» صعود می‌کند

فریدیان: «قله "کی دو"به دلیل تاریخ حماسی و همین‌طور شانس بسیار کم صعود از دیگر قله‌های بلند جدا می‌شود. از طرفی فکر می‌کردم این قله به دلیل اهمیتی که در جهان کوه‌نوردی دارد برای جلب نظر حمایت‌کننده‌های مالی سوژه‌ی مناسبی باشد که اشتباه بود.»

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گردشگری ـ  کاظم فریدیان متولد سال 1349 قصد دارد هفته آینده ایران را به مقصد قله k2 با ارتفاع 8116 متر در پاکستان ترک کند. این قله دومین قله مرتفع دنیاست که به گفته فریدیان شانس صعود به آن در سال گذشته تنها دو درصد بوده است.

 

قله‌ای که برای صعود در نظر گرفته‌اید دقیقا در کجا قرار دارد؟

 قله کی‌دو در کوهستان قرقروم پاکستان و در مرز بین چین و پاکستان  قرار دارد.

 

چرا نیمه نخست خرداد را برای صعود انتخاب کرده‌اید؟

زمان حرکت از ایران در نیمه نخست خرداد خواهد بود. ابتدا به دلیل اینکه قصد داشتم در آغاز فصل صعود در منطقه باشم به برنامه‌هایی که زودتر به منطقه اعزام می‌شدند توجه داشتم اما در عمل اولویت‌های دیگری تاثیر گذار شد. برای مثال: کانادایی‌ها که نفرات اصلی تشکیل دهنده گروه ما بودند و بابقیه افراد و شرکت پاکستانی در ارتباط بودند در آخرین فرصت ثبت نام به علت مشکلاتی که با اسپانسرشان پیدا کردند انصراف دادند و گروه را با مشکل روبرو کردند. چند مورد دیگر از این دست هم بود که در نهایت به آنچه قابل دسترس است غناعت کردم.   

وجه تمایز این قله با سایر قله‌های بیش از هشت هزار متری چیست؟

قله کی‌دو در ابتدای شروع کوهنوردی من یک آرزو و هدف بود. بعد از آن با آشنایی بیشتر با کوه‌نوردی روز جهان این موضوع  تغییر کرد و نه به عنوان هدف کوهنوردی ولی به عنوان یک سوژه مورد علاقه همیشه در ذهنم بود. این قله به دلیل تاریخ حماسی که دارد و همین‌طور شانس بسیار کم صعود از دیگر قله‌های بلند جدا می‌شود. از طرفی فکر می‌کردم این قله به دلیل اهمیتی که در جهان کوه‌نوردی دارد برای جلب نظر حمایت‌کننده‌های مالی سوژه‌ی مناسبی باشد که اشتباه بود. خارج از محیط کوه‌نوردی به جز اورست قله شناخته شده دیگری وجود ندارد.

 

آیا شما در این سفر همراهی دارید یا خیر و اگر نه چرا؟

از هم‌باشگاهی‌ها و از ایران کوه‌نوردی من راهمراهی نمی‌کند. مسائل مالی، مهمترین علت همراهی نکردن بقیه اعضا باشگاه دماوند به حساب می‌آید و گرنه از نظر آمادگی فنی و بقیه مسائل دست کم پنج نفر در باشگاه شرایط لازم برای شرکت در این برنامه را دارند. 

چگونه به تنهایی قادر به صعود خواهید بود؟

یرای صعود  در قالب یک گروه بین‌المللی فعالیت می‌کنم. در واقع این صعود به تنهایی نخواهد بود. 

در مورد برنامه‌های اجرا شده قبلی که می‌توانند در این صعود به کمک شما بیاید توضیح دهید؟

ده سال فعالیت کوهنوردی با گرایش کار فنی و زمستانی در کارنامه کوهنوردی‌ام که شامل صعودهایی مثل دیواره شمالی شاخک و رشته کوه الوند- قزل‌ارسلان و برنامه‌های دیگر می‌شود.

آیا به همراه خود کپسول اکسیژن می‌برید و اگر نه چرا؟

کپسول اکسیژن نمی‌برم. برای اینکه این صعود حتی بدون اکسیژن هم به اندازه کافی توریستی هست. منظورم شکل صعود است، در معیت یک شرکت توریستی و به همراه تعداد زیادی کوه‌نورد از یک مسیر شناخته شده.

 

پیش از این کدام یک کوهنوردان ایرانی یا خارجی به این قله صعود کرده‌اند؟

پنجاه و سه سال از نخستین صعود کوه‌نوردان به این قله می‌گذرد و تاکنون ده مسیر روی این قله باز شده. امسال دومسیر جدید هم مورد نظر کوه‌نوردان روس و قزاق قرار گرفته که چند سال روی آنها تحقیق کرده‌اند و امسال به مرحله اجرا رسیده‌ است. در سابقه کوه‌نوردان ایرانی تاکنون فقط یک فعالیت بصورت مستند وجود دارد که مربوط به صعود آقای داود خادم در سال 83 می شود.

 

خادم همچون صعودهای قبل برای عضویت و حضور در آن مشکلی نداشت ولی ترجیح داد در صعودی مستقل، به K2 برود .سال قبل در هنگام صعود گاشربروم یک با شرکت توریستی "اشرف امان" مذاکرات اولیه را انجام داده بود و از ایران با کمک آقای عبدالله اشتری ادامه مکاتبات را پیگیری کرد. به یک گروه اسپانیایی که مجوز صعود K2 و برودپیک را داشت ملحق شد .بدون هیچ کمکی از مراجع رسمی راهی برنامه شد و تا بارگاه چهارم(هشت هزار متر) یال "آبروزی" صعود کرد. جهان کوهنوردی در سال دوهزارو چهار که مصادف با پنجاهمین سال صعود K2 بود توجه‌ای ویژه به اخبار K2 داشت و سایت‌های متعددی اخبار مربوط به K2 را پوشش می‌دادند دوازده مرداد هشتاد و سه مصادف با دو آگوست دو هزارو چهار خوانندگان ایرانی که برای خواندن خبر صعود یکمین ایرانی به قله K2 سراغ سایت رفتند از مطلبی که در صفحه مونیتورشان می‌خواندند شوکه شدند و برای چند روز ملتهب از بی‌خبری و نگرانی لحظه به لحظه پی‌گیر اخبار بودند. در بیست و هشت جولای الکساندر راهنمای کوهستان درقزاقستان نزدیک قله جایی بالاتر از دهلیز یخی زیر قله و بر روی تراورس یخی از رسیدن یک جبهه هوای نامناسب با خبر شد ولی به آن اهمیتی نداد و به صعودش ادامه داد این در حالی بود که سرگی سوکولوف روس و داود خادم اصل از ایران در بارگاه چهار در انتظار او بودند و این انتظار را تا چهار روز ادامه دادند. آنها بی‌توجه به هشدارهای هواشناسی تا یک آگوست منتظر الکساندر ماندند . ساعت دو بعدازظهر روز یکم آگوست از رادیوی بارگاه اصلی به سختی صدایی شنیده شد که می گفت: از قزاق خبری نیست، ما بارگاه چهار را به قصد بارگاه سه ترک کرده ایم. دیگر خبری نشد تا چند روز بعد گروه ژاپنی که یکمین گروه صعود کننده بعد از آن حادثه بود گزارش داد که نشانی از حیات بر روی مسیر وجود ندارد.

 

آیا سازمان‌های دولتی یا خصوصی شما را در این برنامه حمایت مالی می‌کنند؟

با وجود تلاشی که برای معرفی این برنامه کرده‌ام هنوز هیچ حمایتی بدست نیاورده‌ام.

 

چه تجهیزات مورد نیاز و هزینه هایی را برای این صعود پیش بینی کرده‌اید؟

تجهیزات شامل پوشاک و وسایل انفرادی و وسایل گروهی می‌شود. پوشاک و وسایل انفرادی با هزینه‌ای نزدیک چهار میلیون تومان قابل تهیه است. وسایل گروهی برای یک گروه هفت نفره چیزی حدود شش میلیون تومان هزینه دارد ولی برای یک نفر بین دو تا دو ونیم‌میلیون هزینه دارد.  

 

چند درصد به صعود خود امیدوارید؟

سال گذشته دو درصد(چهار نفر) از کسانی که برای قله کی‌دو به بارگاه اصلی رسیده بودند به قله رسیدند و سال قبل از آن هیچ‌کس موفق به صعود قله نشد. بخت من هم بیشتر از آنها نخواهد بود.

 

برای آمادگی چه برنامه‌هایی را دنبال کرده‌ و می‌کنید؟

من برای آمادگی کوهنوردی،  کوهنوردی می‌کنم.

 

بعضی از کوهنوردان همیشه به تشکیلات کوه‌نوردی انتقاد می‌کنند که چرا صعودهای خارجی‌ اجرا شده تکراری است، شما چه نظری دارید؟

من جزو آن بعضی نیستم و هیچ‌وقت به تشکیلات کوهنوردی به دلیل انجام کارهای تکراری انتقاد نکرده‌ام. به نظرم کوه‌نوردی حتی در پایین‌ترین سطوح (برای مثال اردوهای دانش‌آموزی) برای مدیر یک تشکیلات، نوعی ماجراجویی است که هیچ برد و سودی ندارد اما ممکن است ضررهای فاجعه آمیزی رابرایش به بار بیاورد. جهت انتقاد من همواره به سمت کوه‌نوردان است. باید پرسید و اندیشید که چرا کوه‌نوردان ایرانی تا این حد با سقف کوتاه پرواز می‌کنند.

 

حال شما که احتمالا هزینه قابل توجهی برای این اجرا دارید چرا به قله‌ای که در دنیا شناخته شده است اکتفا کرده و نمی‌خواهید حرکتی نو در مسیر کوهنوردی از جمله برج‌های «ترانگو» در منطقه قراقروم و یا قله آمادابلام در هیمالیا صعود کنید؟

البته ترانگو و آمادابلام در یک گروه قرار نمی‌گیرند ولی به نظر می‌رسد شما به کارهایی اشاره می‌کنید که فنون پیشرفته تری از کوهنوردی در آنها بکار می‌آید تا اینکه فقط ارتفاع داشته باشند. اگر صادقانه جواب بدهم، من انگیزه و توان تشکیل یک گروه کوهنوردی که توان اجرای یک کار در سطح یکم کوهنوردی روز جهان را داشته باشد، را ندارم. بجز قله‌های مشهور، برای صعود هر قله‌ای باید گروه تشکیل شود. در بین کوه‌های بلند و مشهور، صعود کی‌دو از فنی‌ترین کارهایی است که برای آن از طرف شرکت‌های توریستی برنامه‌های تدوین شده ارائه می‌شود و برای آن نیاز نیست که گروه بخصوصی تشکیل شود.

 

در شرایط کنونی چه فدراسیون کوهنوردی و چه دیگر سازمان‌ها و مراکز رسمی کشور در وضعیتی نیستند که بتوانند از حرکت مستقل و آزاد به شکل آشکار حمایت کنند و دلیلش هم خارج از دایره مسائل ورزشی است.

 

آیا در ایران امکان کار کوهنوردی با ارزش وجود ندارد که به کوه‌های خارجی روی آورده‌اید؟

از نظر فنی کارهای زیادی، با ارزش بالای کوهنوردی در ایران دست نخورده باقی مانده‌اند. پردازش علل و اسباب این واقعیت به نظرم آنچنان پیچیده و بغرنج است که به عنوان یک پروژه علمی تحقیقاتی می‌تواند مورد مطالعه محققین علومی مثل جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و برخی علوم فنی قرار بگیرد.

 

انگیزه دیگری برای این امر وجود دارد؟ 

رویکرد من به کوه‌های خارجی تحت تاثیر نگاه عامیانه به این ورزش است. فکر می‌کنم بدون حضور حمایت‌کننده‌های مالی پیشبرد ورزش کوه‌نوردی در سطوح عالی غیرممکن است. به حمایت‌کننده هم حق می‌‌دهم که نخواهد روی این ورزش سرمایه گذاری کند چون هر وقت از کوه‌نوردی فنی و سطح بالا چیزی شنیده به نوعی حکایت از فاجعه‌ای عبرت آموز بوده و هیچ رسانه‌ای به ارزش‌ها و قابلیت‌های علمی و تبلیغاتی کوه‌نوردی اشاره‌ای نداشته است. کوه‌های خارجی به دلیل کاری که خارجی‌ها کرده‌اند و تا حدودی این قابلیت‌ها را معرفی کرده‌اند، بیشتر نظر مدیران بنگاه‌های اقتصادی را جلب می‌کند. با این وجود شناخت زیادی وجود ندارد و تقریباً به هیچ مدیری برنخوردم که تفاوتی بین کی‌دو، کیلیمانجارو و فوجی‌یاما قائل بشود.

 

آیا می‌توان در آینده تورهای فنی برای این قله ایجاد کرد؟ منظور استفاده از تجربیات شما به عنوان یک راهنما برای صعود سایر علاقه‌مندان از ایران و دیگر کشورها به این قله است؛ همانند ان‌چه در هیمالیا اتفاق می‌افتد؟

من قصد دارم در روزهای آینده برای صعود این قله تلاش کنم پس هنوز مرجع مناسبی برای پاسخ گویی بخش یکم سوال شما نیستم. در مورد خودم در هر صورت بعید است که به عنوان حرفه به کوهنودی بپردازم در ایران یا در خارج فرق نمی کند.

 

آیا اصلاً این کوه امکان تبدیل شدن به یک قله‌ای عمومی فنی را دارد یا خیر؟

بعد از صعود سال 2004 ایتالیاییها با استفاده از طناب ثابت و امکانات فوق العاده که در تعداد صعود در یک سال رکورد زدند، در سال 2006 یک شرکت استرالیایی اقدام به ارائه خدمات مشابه ای به توریست-کوهنوردان کرد و یک گروه حدود سی نفره را به بارگاه اصلی کی دو برد ولی هیچکدام نتوانستند به قله صعود کنند. امسال نیز همان شرکت در کی دو با همان خدمات برنامه دارد. هر چند قله کی دو قله سرسختی است اما فکر نکنم بتواند به عنوان یک سد مقاومت چندانی در مقابل موجود دوپا نشان دهد.

 

آیا فدراسیون کوهنوردی می تواند مشوق خوبی برای صعودهای سخت همچون "کی دو" باشد؟

در شرایط کنونی چه فدراسیون کوهنوردی و چه دیگر سازمان‌ها و مراکز رسمی کشور در وضعیتی نیستند که بتوانند از حرکت مستقل و آزاد به شکل آشکار حمایت کنند و دلیلش هم خارج از دایره مسائل ورزشی است.

 

فدراسیون تاچه حد از برنامه‌های شما یا کوهنوردانی در حد شما آگاهی دارد؟

من برنامه "کی دو" را بصورت رسمی به فدراسیون اعلام نکرده‌ام. به دلیل اینکه در فدراسیون قبلی با وجود ملاقات نمایشی که در خانه من بعد از برنامه برودپیک توسط رئیس فدراسیون و رئیس کمیته هیمالیانوردی و مسئول روابط عمومی فدراسیون انجام شد، در عمل به هیچ کدام از وعده‌ها عمل نشد. در فدراسیون جدید نیز سه نامه که در زمان‌های مختلف به فدراسیون نوشته ام همچنان بی جواب مانده یعنی عملاً مکاتبه با فدراسیون برای من از نظر انتفاع بی‌ارزش است.

 

برای اجرای برنامه سطح بالا مهمترین موضوع تامین مالی برنامه و کوه‌نورد است. امروز در تمام جهان هزینه ورزش حرفه‌ای را با فروش قابلیت تبلیغاتی آن ورزش می‌پردازند. برای معرفی این قابلیت از هر طریق ممکن باید تلویزیون را به پرداختن به این ورزش ترقیب کرد. از طرف دیگر با هزینه کردن در جهت تصویری کردن گزارش برنامه‌ها و ساخت فیلم‌های حرفه‌ای و با کیفیت قابل قبول برای پخش عمومی به تلویزیون مواد لازم را رساند. هر چه تعداد مخاطب عام برای برنامه‌های کوهنوردی تلویزیون بیشتر باشد برقراری ارتباط با بنگاه‌های اقتصادی و تبلیغاتی راحت‌تر می‌شود. تنها اولویت در ساخت فیلم‌های تلویزیونی جلب نظر مخاطب عام است و پرداختن به ظرائف کوهنوردی چندان اهمیتی ندارد. فیلم تلویزیونی، گزارش کوه‌نوردی نیست و نباید با این نگاه مورد نقد کوهنوردان واقع شود.

 

از طرف دیگر کوه‌نوردانی که به هر طریق حمایتی را جلب می‌کنند باید برای حمایت کننده‌ای که در این شرایط به این کار پرداخته اهمیت ویژه‌ای قائل شوند. باید بنگاه حمایت کننده کاملاً سودآوری هزینه‌ای که کرده است را احساس کند و از ادامه روند آن استقبال کند، به شکلی که روی دیگر بنگاه‌ها نیز تاثیر بگذارد.

 

ارائه و معرفی کوه‌نوردی به حمایت کننده‌های مالی سوژه‌ خوبی برای کوه‌نوردان قدیمی که دوره‌ ورزشی خودشان گذشته و با پرداختن به کار و زندگی از موقعیت اجتماعی مناسبی برخوردار شده‌اند، است. این‌کار از صعود به قله‌های هشت هزارمتری مهم‌تر و البته به مراتب  مشکل‌تر است.

کوهنوردان ژاپنی قله اورست را زباله‌روبی کردند

IranSport.Net - قله اورست به ابتکار "کن نوگوچی" کوهنورد نامدار ژاپنی از زباله‌هایی که دیگر کوهنوردان در آن برجای گذاشته بودند، پاکسازی شد. قله‌اورست که‌در میان نپال و چین قراردارد با ‪ ۸۸۵۰‬متر ارتفاع، بلندترین قله جهان محسوب می‌شود. به‌نوشته روزچهارشنبه روزنامه یومیوری، گروه پاکسازی قله‌اورست که نوگوچی سرپرستی آنها را به عهده دارد ، تاکنون ‪ ۹‬تن زباله از قله اورست و اطراف آن جمع‌آوری کرده است. گروه نوگوچی برای زباله‌روبی قله اورست پنج بار به این قله صعود کرد. نوگوچی که از دیدن زباله‌هایی که دیگر کوهنوردان جهان در قله اورست از خود باقی می‌گذارند، دل آزرده شده بوده، در سال ‪ ۱۹۹۸‬با هدف پاکسازی مسیر صعود به قله اورست، اقدام به بنیاد جنبشی به نام "کوهنوردان زباله روب" کرده است. در این جنبش که بطور عملی کار خود رااز سال ‪ ۲۰۰۰‬میلادی آغاز کرده است ، کوهنوردان پنج کشور آسیایی همچون گرجستان ، چین، نپال، ژاپن و کره جنوبی به مدت نزدیک به چهار سال ، مسیرهای صعود به قله اورست از سمت های چین و نپال را مورد پاکسازی قرار داده‌اند. "ماسایوکی تاکاهاتا" یکی از اعضای این جنبش پیشتر به خبرنگار ایرنا پیرامون انگیزه بنیاد این جنبش گفته بود که بیشتر زباله‌های دور ریخته شده در مسیر قله اورست متعلق به کوهنوردان کشورهای آسیایی بوده و این موضوع سبب شده که نوگوچی تصمیم به بنیاد جنبشی برای پاکسازی این کوه با محوریت کوهنوردان آسیایی بگیرد. به‌گفته این کوهنورد ژاپنی، دورانداختن کپسول‌های اکسیژن، قوطی‌های کنسرو، کپسول سوخت از سوی کوهنوردان در هنگام صعود به قله اورست از دلایل انباشته شدن زباله در قله اورست است. دست‌اندرکاران این گروه می‌خواهند زباله‌های جمع‌آوری شده از قله اورست و اطراف آن را در دو شهر توکیو و سئول به‌نمایش گذاشته و خواستار توجه بیشتر مردم به حفظ محیط زیست شوند. تاکاهاتا گفته بود که تنها اندیشه صعود به قله کوه مهم نیست بلکه داشتن اخلاق و اندیشه حفظ محیط زیست نیز باید برای کوهنوردان اهمیت زیادی داشته باشد.

آیلند پیک با پای برهنه

تاپی مرا کوه نورد 27 ساله اهل لیمی کینگ هند توانست در صعودی سریع و یک روزه قله کوه آیلندپیک با ارتفاع 6164 متر را با پای برهنه صعود نماید.

او می گوید: من این قله را که دیگران برای صعودش 2 تا 3 روز زمان صرف می کنند در مدت 1 روز از کمپ اصلی صعود نمودم. او اضافه کرد: کوه نوردانی از ژاپن، زلاند نو و هلند در مسیر صعودم بودند و مرا برای صعود تشویق می کردند.

تاپی مدعی است دولت هند برای این صعود وی را مفتخر به دریافت جایزه کولد شولدر نموده و خوشبین است تا هزینه هایش از این طریق پرداخت شود. البته کوه نورد نیوزلندی حاضر در برنامه به نام تونی مارک هوبر تمامی هزینه های صعود تاپی مرا را تقبل نمود. وی که یک محقق است تمایل خود را برای تقویت استعداد ذاتی مردم فقیر منطقه نشان داده.

تاپی مرا که در زمینه های پاراگلایدر، نجات غریق و امداد کوهستان تبحر دارد امیدوار است روزی بتواند سریعترین صعود به قله اورست را صورت دهد. وی می گوید: اگر دولت از حمایتم برای صعود اورست منصرف شود حاضرم تابعیت کشور نیوزلند را بپذیرم و برای آنها صاحب این افتخار شوم.

منبع:

http://www.newkerala.com/news5.php?action=fullnews&id=29076

http://www.abc-of-mountaineering.com/news/200705/climbing-island-peak-without-shoes.asp

برگرفته از سایت : رضا زارع

فدراسیون دوباره دبیر دار شد !

فدراسیون دوباره دبیر دار شد !

دیروز محمد حسین هوایی سرپرست فدراسیون کوهنوردی طی حکمی شهرام منکرسی را به عنوان دبیر موقت این فدراسیون منصوب کرد .

منکرسی ، کرمانشاهی و از کارشناسان مرکز توسعه قهرمانی سازمان تربیت بدنی است .

مرحله دوم اردو‌ها در کرمان برگزار می‌شود

ایپنا - مرحله دوم اردوی تیم‌ملی سنگنوردی سختی مسیر آقایان در شهرستان کرمان به مدت 21 روز برگزار خواهد شد‌.
ناصر سرور ماسوله سرمربی تیم‌ملی سنگنوردی سختی مسیر آقایان با بیان این مطلب گفت‌: اولین مرحله اردوی تیم‌ملی در تهران به مدت 21 روز انجام شد و به دلیل اینکه ملی‌پوشان 2 ماه اول سال جاری تمرینات مناسبی نداشتند از پایه و اساس مجدداً تمرینات را آغاز کردیم‌.
وی ادامه داد‌: سنگنوردان پس از استراحت یک هفته‌ای دوازدهم خردادماه عازم کرمان خواهند شد‌.
سرور ماسوله در پایان صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: 5 ملی‌پوش آقایان در مرحله دوم اردو به مدت 21 روز در کرمان تمرینات را از سر گرفته و برای حضوری قدرتمندانه در مسابقات داخل سالن آسیایی ماکائو از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد‌.
گفتنی است‌؛ تیم‌ملی سنگنوردی ایران در مسابقات آسیایی تایلند که سال گذشته برگزار شد، عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کرد‌.

پنجاهمین سالگرد استقلال مالزی بر فراز اورست جشن گرفته شد

خبرگزاری فارس : یک تیم کوهنوردی هفت نفره از مالزی، روز گذشته پنجاهمین سالگرد استقلال این کشور را بر قله اورست جشن گرفت.

به گزارش خبرنگار فارس از شرق آسیا، مالزی برای پنجاهمین سالگرد استقلال خود از زیر سلطه انگلستان، برنامه های خاصی را تدارک دیده است. سفر به قطب شمال برای اولین بار به وسیله یک زن مالزیایی که ماه گذشته صورت گرفت و سفر به قله اورست که روز گذشته با موفقیت انجام شد، از جمله برنامه های سال 2007 بوده است. قرار است یک فضانورد این کشور نیز در ماه سپتامبر از طریق پایگاه هوایی روسیه به فضا اعزام شود. در راستای همین برنامه ها روز گذشته 6 نفر از 7 مالزیایی حاضر در کمپ، موفق شدند به قله اورست صعود کنند و پرچم مالزی را در آنجا به احتزاز درآورند.

اعترافاتی از سوی هم طناب مرحوم اوراز

رکورددار سنی صعود به قله 8 هزار متری لوتسه و هم طناب محمد اوراز، مدیریت ضعیف کوهنوردی را از عوامل بروز حادثه کاشربروم دانست.

جوان 24 ساله بوکانی، از سال 77 کوهنوردی را با آرزوی بزرگ رفتن به هیمالیا آغاز کرد.

او در سال 79 وارد جریانات جدی شده و در سال 1380 به عضویت تیم ملی درآمد. مقبل هنرپژوه در سال 81 قله لوتسه را با ارتفاع 8516 متری به عنوان نخستین تجربه هیمالیانوردی صعود کرد و رکورد سنی صعود به این قله را در جهان به نام خود و کشورش به ثبت رساند.

هنرپژوه در سال 82 در قالب تیم 12 نفره به سرپرستی اقبال افلاکی، عازم صعود قله کاشربروم شد. او در این برنامه هم طناب محمد اوراز بود که به عنوان دومین حادثه دیده، بخت زندگی مجدد را از دست نداد. او به عنوان دومین شاهد زنده این ماجرا، برای نخستین بار از آن حادثه و کوهنوردی ایران می‌گوید.

به نقل از کوهنوشت:

مرگی در لوتسه

 

هنوز پمبا دوما دختری 2 ساله بیش نبود که که مادرش را از دست داد. پدربزرگ و مادر بزرگش وظیفه بزرگ کردن وی را بر عهده گرفتند. وی متولد 7 جولای 1970 بود. بعدها او در کومجونگ راهی مدرسه شد، همان مدرسه ای که ادموند هیلاری آنرا احداث کرده بود. پمبا کودک پر هیجان دهکده کومجونگ آنقدر با هوش بود که در جوانی 9 زبان زنده دنیا را فرا گرفت. وی در

یک آزانش گردشگری به کار مشغول شد و ضمن راهنمایی گردشگران در بازدید از دامنه های زیبای کشورش، خود نیز به کوه نوردی که ورزش و شغل نخست مردم سرزمینش بود روی آورد. گرچه در طول زندگی هیچگاه از تربیت و هدایت نوجوانان و کودکان کومجونگ غفلت نکرد.

در 19 می سال 2000 وی اورست را بعنوان نخستین زن نپالی از جبهه شمالی صعود نمود - در سال 1993 پاسانگ لامو نخستین زن نپالی بود که از مسیر جنوبی به قله اورست رسید. وی در بازگشت بدلیل ضعف بدنی و طوفان کشته شد- و دو سال بعد یعنی در 16 می سال 2002 پمبا توانست به همراه تیمی متشکل از زنان نپالی از مسیر جنوبی نیز به قله دست یابد. بدین شکل وی نخستین زن نپالی بود که از هر دو مسیر به قله دست می یافت. پس از این موفقیت براندرا پادشاه فقید نپال وی را به حضور پذیرفت و به طرز شایسته ای از تلاشهایش تقدیر شد. پمبا همچنین در 22 سپتامبر 2005 چوایو را نیز فتح نموده بود.

در ساعت 11 و سی دقیقه روز 21 می 2007 پمبا به همراه بلیر فالاهی از اطریش و شرپاها پالدن نامگیال و ناوانگ تنزینگ موفق شد قله لوتسه را فتح نماید. متاسفانه یک ساعت بعد در بازگشت از قله پمبا دوما بر اثر سقوط به شدت مصدوم شد و بدلیل شدت جراحات وارده جان خود را از دست داد. روحش شاد باد


منبع:

http://www.everestnews.com/everest2007/marcoeverest05222007.htm

http://www.mounteverest.net/news.php?news=16007

قهرمانی نیشابور در مسابقات انتخابی تیم ملی

 توجه به مسابقات انتخابی تیم ملی در شهر پلور در رده سنی نوجوانان a, b و جوانان یک تیم 12 نفره به مربی گری ابوالفضل فولادی و سرپرستی امین شاد از استان خراسان رضوی در تاریخ 26/2/86 عازم مسابقات شدند و مقام های ذیل بدست آمد

رده سنی نوجوانان b مقام اول ایمان احسانی فر - خراسان رضوی - نیشابور مقام دوم محسن عسکری خیابانی - خراسان رضوی - نیشابور مقام سوم استان کرمان مقام چهارم حیدر خوشنیت - خراسان رضوی - نیشابور رده سنی نوجوانان a مقام اول - شهرستان اراک مقام دوم خسرو هاشم زاده - خراسان رضوی - نیشابور مقام سوم - خراسان شمالی رده سنی جوانان : مقام اول - شهرستان اراک مقام دوم - امید مقدادی - خراسان رضوی - نیشابور مقام سوم - خراسان شمالی رده سنی نوجوانان b مقام اول قزوین مقام دوم قزوین مقام سوم آذربایجان مقام چهارم ایمان احسانی فر مقام ششم سعید همتی مقام هفتم نحسن عسکری خیابانی رده سنی نوجوانان a مقام اول خسرو هاشم زاده - خراسان رضوی - نیشابور مقام دوم - ادریس انتظاری - خراسان رضوی - نیشابور مقام سوم گرکان شایان ذکر است نفرات اول تا هشتم هر رده سنی به اردوی تیم ملی دعوت می شوند . مسابقات آسیایی اواخر تیر ماه در کشور سنگاپور برگزار می گردد ودر نایت از خراسان رضوی آقایان 1- خسرو هاشم زاده 2- ادریس انتظاری 3- محمد رضا صالح آبادی 4- داود گاراژیان 5- ایمان احسانی فر 6- محسن عسکری خیابانی 7- سعید همتی به اردوی تیم ملی دعوت شدند.

آشوب در کمپ کوهنوردی

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گردشگری ـ کوه‌نوردی ایران از سال‌های پیش از انقلاب 57 تا امروز همچون محیط این ورزش پر فراز و نشیب است. بیشتر مدیران امروز جامعه خاطرات آن روزها را در میان آلبوم‌های عکس خود و یا کوه‌روی‌های مشترک با چند نفر باقی مانده از حلقه‌های دوستان زنده نگاه داشته‌اند. آنها چه کتاب "سرود کوهستان" دانشکده ادبیات دانشگاه تهران را در کوله بار خود داشته بودند و چه کتابچه "آوازهای کوه" ، با آن همه تجربه دهه 40 و 50 گویی نمی‌توانند قبول کنند که کوه‌نوردی در سال‌های 70 و 80 رو به جلو دارد و منتظر منازعات دسته‌ای و عقیدتی نمی‌ماند.

کوه رفتن‌های آن سال‌ها اگر پوششی بود برای فعالیت‌های اجتماعی و گفت و شنودهای دور از چشم و گوش اغیار و رفت و آمدهای بی‌هول و هراس، اینک دو دهه است که تنها برای ورزش است که جوانان را جذب کرده.

اوضاع حاکم بر این ورزش همچنان پر آشوب است و گویی شرایط جوی آن پایداری را تجربه نخواهد کرد. باور من این نیست که حادثه  گاشربروم-1 بغض فرو خورده کوه‌نوردی را ترکاند! بلکه اعتقاد دارم دیگر امکان مخفی نگاه داشتن آشوب در درون خانواده نبود و چه این اتفاق حادث می‌شد و چه نمی‌شد، آشوب عیان بود. اما در میان کوه‌نوردان بر این امر که آن حادثه آشوب‌ها را آشکار کرد باوری غالب می‌توان یافت. حادثه‌ای که قریب به چهار سال از گذشت آن همچنان خبر ساز است!

یکی از اعضاء تیم ملی کوه‌نوردی و بازمانده حادثه گاشربروم-1 چند روز پیش در گفتگو با خبرگزاری فارس ادعا کرد :« مدیریت بیمار حادثه گاشربروم را رقم زد».

هرچه کوه‌نوردان خواستار رسیدگی به اوضاع بودند، چون نتوانستند و یا نمی‌دانستند که باید عینک سیاست از چشم مسئولان در نگاه به ورزش کوه‌نوردی را برگیرند صدایی از در پاسخ به خواست آنها شنیده نشد. فرصت پیش آمده برای کوه‌نوردی کشور به دنبال حادثه گاشربروم-1 با سیاست مرور زمان و سکوت مواجه شد و اصلی‌ترین کسی که انگشت اتهام متوجه او بود بی هیچ سر و صدایی ساختمان فدراسیون کوه‌نوردی را ترک کرد.

هر چه رفتن " صادق آقاجانی کلخورانی" با برنامه و بی سر و صدا بود، آمدن "محمد حسین هوایی ترشیزی" آشوب را بیش تر کرد. در ایامی که چند نفر به تعداد انگشتان یک دست انتقادات خود از مدیریت حاکم بر فدراسیون کوه‌نوردی و شرایط جامعه کوه‌نوردی کشور را مطرح و دنبال می‌کردند بسیاری در سکوت، تماشاگر بودند!

با آمدن "هوایی" به فدراسیون کوه‌نوردی منتقدان پیشین که عملکردی از او ندیده بودند منتظر ماندند؛ اما در مقابل بسیاری از آنها که سکوت اختیار کرده بودند فریاد نقد از مدیریتی که عملکردی نداشت را آغاز کردند. شاید منتقدان جدید بیشتر پیشگویی می‌کردند تا انتقاد!

هرچه بود و هرچه هست اینک استمرار آشوب در اردوگاه کوه‌نوردی کشور عمیق‌تر متجلی است. معاون امور استان‌های وزارت راه و ترابری سکان هدایت فدراسیون کوه‌نوردی را به مشاور اجرایی خود که همکار حرفه‌ای در ساخت و ساز است سپرده و همین رفتارهای مشاور اجرایی که هرگز در کسوت منتقد مدیریت قبلی فدراسیون کوهنوردی نتوانست ظاهر شود آشوب‌ها را دو چندان کرد.

"کشاورز" اگر چه تجربه کوه‌نوردی را در قد و قامت استانی کسب کرده و همواره به عنوان چهره مخالف مدیریت سابق کوه‌نوردی معرفی شده بود اما در چند ماه گذشته نشان داده که مهره قابل اتکایی برای کوه نوردی کشور نیست.

مخالفت "صفایی" در کسوت یک کوه‌نورد آشنا به فن و تشکیلات ورزش با شیوه‌های مدیریتی مشاور اجرایی، رییس فدراسیون را مجبور به حفظ همکار قدیمی خود در حوزه اقتصاد و عمران کرد .

صفایی در گفتگویی با انتقاد از سرپرست جدید فدراسیون کوه‌نوردی آشکارا به اختلاف خود با مشاور اجرایی اشاره کرد.

"هوایی" با این رفتار خود در میان جامعه کوه‌نوردی ثابت کرد که درخواست بودجه دو برابر کمیته ملی المپیک برای فدراسیون و یا اشتباهات بسیار در گفتگو هایش با خبرنگاران و .... همه سهوی نیستند.

اردوی دوم تیم ملی کوهنوردی بانوان به تعویق افتاد !

عصر دیروز بنا بر اعلام اعضای برگزار کننده اردوهای انتخابی تیم ملی کوهنوردی ، اردوی دوم بانوان که قرار بود فردا در منطقه تخت سلیمان برگزار شود به یک هفته بعد موکول شد .

دلیل این تعویق شرایط نا مساعد جوی عنوان شده است .

سفر به دشت لار را با دوچرخه تجربه کنید

گذر از تنگه اژدها و تماشای طبیعت دشت لار که مرتفع‌ترین دشت ایران با ارتفاع هزار و 800 متر به حساب می‌آید بخشی از جذابیت‌های سفر به لار است.

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گردشگری ـ باشگاه دوچرخه کوهستان گشتا در یک برنامه ماجراجویانه سخت قصد دارد این هفته به مسیر گرمابدر پلور برود.

 

به گزارش خبرگزاری میراث‌فرهنگی، برنامه جمعه 28 اردیبهشت باشگاه دوچرخه کوهستان گشتا به دشت لار اختصاص دارد. گذر از تنگه اژدها و تماشای طبیعت دشت لار که مرتفع‌ترین دشت ایران با ارتفاع هزار و 800 متر به حساب می‌آید بخشی از جذابیت‌های این سفر است.

 

دوچرخه‌سواران در این مسیر همچنین از چشمه دوبرار، دریاچه سد لار و چشم‌انداز دریاچه و قله دماوند دیدار می‌کنند.

 

محمد معمارصادقی، در این‌باره به خبرگزاری میراث‌فرهنگی گفت: «برای حضور در این برنامه افراد باید دارای سطح آمادگی بالای باشند.»

 

وی افزود: «تمام مسیر 66 کیلومتر است که 12 کیلومتر ابتدا مسیر گذر از گردنه خاتون بارگاه بوده و بقیه با پنج کیلومتر سرازیری به دشت لار وارد می‌شود. انتهای مسیر در امتداد رودخانه لار به دریاچه منتهی می‌شود.»

 

منطقه دشت لار جزو مناطق حفاظت شده است.

 

هزینه این تور 15 هزار تومان است و بیمه تور، راهنماو مربی دوچرخه‌سواری، صبحانه و تنقلات بین‌روز از جمله خدمات تور هستند.

 

دوچرخه‌سالم، کلاه ایمنی، دستکش، وسایل مورد نیاز شخصی، زیرانداز یک نفره و یک وعده غذای سرد نیز باید همراه گردشگران باشد.

51 مورد سقوط کوهستانی تنها در یک هفته

گروه سلامت:
طی هفته گذشته تعداد کل تماس‌های مفید با مرکز اورژانس 115 تهران 97 هزار و 500 مورد بود که از این تعداد 15 هزار و 318 مورد تماس مفید و درمانی گزارش شد.

همچنین به گزارش روابط عمومی‌اورژانس تهران، تعداد کل ماموریت با آمبولانس 5 هزار و 523 مورد بوده که از این تعداد 2 هزار و 429 مورد درمان سرپایی و دو هزار و 64 مورد نیز افراد بستری شده را تشکیل دادند.

در این هفته 853 مورد اورژانسی مبتلا به حملات قلبی و 403 مورد بیمار تنفسی گزارش شد. همچنین میزان تصادفات 868 مورد گزارش شد. در ضمن آمارهای این هفته اورژانس تهران، حاکی از 51 مورد سقوط از ارتفاع و کوهستان بود.

تصادفات، سوختگی‌، حوادث جاده‌ای و اتوبان و سوانح کوهستان بیشترین مأموریت‌های اورژانس در این چند سال را تشکیل می‌دهند. همچنین حوادثی مثل سقوط و گودبرداری‌های نامعقول هم به میزان زیادی دردسر‌ساز است و برای همین گفته می‌شود کشور ما یکی از بالاترین آمارهای تلفات سقوط از ارتفاع را دارد.

کارشناسان طب کار می‌گویند ارتفاع از 5/1 متر به بالا تلقی می‌شود و هر فردی اگر بخواهد از این میزان بالاتر برود باید حتما حفاظ و حمایت داشته باشد. متاسفانه به دلیل رعایت نکردن همین نکات است که در حال حاضر در تهران در هر روز، 4 کشته در اثر کار در ارتفاع داریم که این میزان تلفات در دنیا بی‌نظیر است.

در هفته گذشته تقریبا در تمامی‌آمارهای روزانه مرکز اورژانس تهران موارد سقوط به اشکال مختلف به ثبت رسید که علت اصلی اغلب آنها هم عدم رعایت نکات ایمنی، بی‌احتیاطی و نقص تجهیزات مربوطه اعلام شد.

نمونه آن سقوط یک پسر بچه 12 ساله از طبقه دوم ساختمان بود که با اعزام تیم امدادی و انجام اقدامات اولیه از جمله کنترل خونریزی و فیکس کردن اندامها و ستون فقرات این نوجوان به بیمارستان لقمان حکیم انتقال یافت.

کارشناسان می‌گویند چنانچه پنجره لبه پشت‌بام یا راه‌پله بدون حفاظ بوده و یا میله‌های حفاظ به اندازه کافی به هم نزدیک نباشند، احتمال بروز موارد سقوط بخصوص در بین گروه سنی کودکان و نوجوانان بالا می‌رود. عدم نصب صحیح داربست، نردبان، چهارپایه، جرثقیل و امثال آن نیز ممکن است منجر به سقوط افراد گردد.

علاوه بر این، صخره‌نوردی، کوهنوردی و... هم بدون برخورداری از تجربه و اطلاعات و تجهیزات کافی و آمادگی مناسب بدنی می‌تواند حادثه‌ای ناگوار به همراه داشته باشد. اغلب این سقوط‌ها به دلیل مه‌گرفتگی شدید در مناطق کوهستانی و نامناسب بودن شرایط جوی رخ می‌دهند. در کوهنوردانی که سقوط کرده‌اند، عمومأ شکستگی‌های استخوان‌های زانو و استخوان ساق پا دیده می‌شود.

در بعضی موارد هم سقوط می‌تواند به آسیب‌دیدگی شدید سر، گردن و پشت منجر شود و در نتیجه باعث ضعف قوای جسمانی و مرگ گردد. در حال حاضر با رسیدن فصل بهار و تابستان و پرداختن به ورزش کوه‌پیمایی و کوهنوردی لازم است افراد با اطلاعات کافی و با به همراه داشتن کیف کمک‌های اولیه مناسب به این امر اقدام نمایند.