مخالفت با عبور جاده از پارک ملی لار

عباس محمدی؛ رییس هیات مدیره انجمن کوهنوردان در پنجاه و چهارمین جلسه انجمن کوهنوردان ایران که در محل تشکل‌های غیردولتی و با حضور بیش از 100 کوهنورد و علاقه مند محیط کوهستان روز چهارشنبه برگزار شد، گفت:« طرحی در دولت به تصویب رسیده که منطقه بلده را به لواسان وصل می‌کند. این طرح از سوی کارشناسان، در سفرهای استانی و با شتاب تصویب شده و زمینه مخالفت گروه های محط‌زیستی را فراهم کرده است.»
وی افزود:« این منطقه از نظر کوهنوردی و محیط کوهستان ارزش زیادی دارد. عنوان پارک ملی هم نشان از این ارزش دارد.»
محمدی توضیح داد:« نامه‌ای نیز به رییس جمهور، سازمان محیط‌زیست و سازمان بازرسی کل کشور ارسال شده تا تاثیرات عبور این جاده از پارک ملی لار را برای مسئولان روشن سازد. از نمایندگان سازمان‌های غیر دولتی هم دعوت شده است تا در این خصوص فعال شوند.»

ناصر پازوکی، کارشناس میراث‌طبیعی و رییس سابق سازمان میراث فرهنگی استان تهران نیز در این جلسه، با اشاره به این مساله که احداث جاده از پارک ملی خجیر در کنار طرح عبور جاده از پارک ملی لار مورد توجه دولت قرار دارد، گفت:« منطقه حفاظت شده خجیر از زمان قاجار به شهرت رسید و از زمان صفویه مورد توجه شاهان برای شکار قرار گرفت. با وجود قدمت 300 ساله، این منطقه دچار تحولات زیادی شده است. اوایل انقلاب عده ای با ماشین‌های ارتشی و مسلسل، کامیون‌ها را پر از لاشه کل و قوچ و میش کرده و به ظاهر میان مردم مستضعف تهران توزیع می‌کردند.»
وی افزود:« سال 1365 در این پارک، جسد بلندترین پلنگ دنیا پیدا شد که حتی مورد تایید سازمان بین المللی حیات وحش نیز قرار گرفت. این پلنگ به مرگ طبیعی دچار شده بود و بعدها با تاکسیدرمی به یکی از موزه های ایران انتقال یافت.»
پازوکی ادامه داد:« در زمان ریاست جمهوری خاتمی نیز چندین بار موضوع عبور جاده از منطقه خجیر مطرح شد اما با تلاش و پیگیری معاونت رییس سازمان محیط‌زیست آن زمان، این کار عملی نشد، تا اینکه دولت جدید موضوع ساخت جاده نظامی از این منطقه را مطرح کرد که در صورت عملی شدن این طرح، باید فاتحه این پارک را خواند.»
این کارشناس افزود:« پارک ملی لار نیز در طول تاریخ همواره سکونت‌گاه مردم اطراف بوده است. در تمام عمر این منطقه به جز سال‌های 1343 تا 1345 که رژیم پهلوی در منطقه تاسیسات دایر کرده بود، در باقی موارد عموماً به عنوان ییلاقی که از دشت حمایت می‌کرد، به فعالیت خود ادامه داده است اما امروز می‌بینیم تصمیماتی گرفته می‌شود که توسعه ‌پایدار را زیر سوآل می‌برد.»
وی گفت:« امکان دارد تاسیساتی که در این مناطق ساخته می‌شود در یک دوره پنجاه ساله مفید باشد اما به حیات وحش و اکوسیستم طبیعی ضرر می‌رساند. این مسایل تنها توسعه را دربرمی‌گیرد.»
پازوکی با طرح این سوال که آیا نمی توان در محدوده دیگری جاده ساخت، باردیگر بر عدم ساخت جاده در این منطقه تاکید کرد.
این کارشناس در ادامه به 12 اثر تاریخی و فرهنگی در منطقه لار اشاره کرد و توضیح داد:« این بناها کاملا برپایه اصول زیست محیطی ساخته شده‌اند. کشورهای دنیا، امروزه میلیاردها دلار خرج می‌کنند تا اثری را در آثار ملی خود ثبت کنند اما ما از صدها اثری که قابلیت تبدیل شدن به یک اثر ملی را دارند تنها به هشت مورد بسنده کرده‌ایم.»
وی گفت:« آثار ثبت‌شده قانونا نباید تخریب شوند و احداث جاده از این منطقه نشان از بی‌قانونی در حوزه محیط زیست است.»
مقدسی، معاون زیست‌محیطی استان مازندران نیز در ادامه این جلسه، قله دماوند را از نظر زیست‌محیطی به عنوان پدیده طبیعی منحصر به فرد معرفی کرد و گفت:« پی‌گیری‌هایی در کنار آثار تاریخی موجود انجام شده تا روز دماوند به عنوان اثر طبیعی در روز 13 تیر ثبت شود.»
یکی از برادران مرحوم سیاوش یزدانی هم با اعلام اینکه گم‌شدن و درگذشت سیاوش یزدانی در دماوند بهانه‌ای برای علاقه مندی من و خانواده ام به دماوند شد، افزود:« موضوع حفاظت از این کوه سرشار از اسطوره و حماسه به یکی از دلمشغولی‌های من بدل شد.»
به گفته وی، پی‌گیری موضوع ثبت روز دماوند و همچنین اجرای موسیقی برفراز این قله نیز بخشی از برنامه گروه «چکاد البرز» بود. کیامقدم، آهنگساز برنامه اجرا شده بر فراز قله دماوند هم سیاوش یزدانی را «ایگناسیو»ی_ اسطوره_ این برنامه عنوان کرد. گفتنی است جسد سیاوش یزدانی پس از سه سال هنوز پیدا نشده است.
پخش فیلم‌های برنامه اجرا شده در رینه و صعود گروه موسیقی چکاد البرز به دماوند و اجرا بر فراز قله و همچنین پخش فیلمی از حادثه علم کوه پایان بخش این جلسه بود.