دلایل سقوط پزشک تیم ملی امید و کلیه اقدامات انجام شده برای یافتن

رییس فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی دلایل سقوط دکتر بهاءلو پزشک تیم ملی امید و کلیه اقدامات انجام شده برای یافتن وی را تشریح کرد. به گزارش ایسنا، در حدود یک ماه پیش دکتر سعید بهاء لو پزشک تیم ملی امید کوهنوردی در مسیر بازگشت از قله‌ی تیلی چوپیک هیمالیا دچار سانحه شد و سقوط کرد. در پی این حادثه، برنامه‌ی جست‌وجوی گسترده‌ای انجام شد. اما جست‌وجوگران موفق به یافتن اثری از وی نشدند و تنها کفش و لوازم پزشکی‌اش کشف شد. محمود شعاعی رییس فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) جریان این جست‌وجو را به طور کامل تشریح کرد.

نفرات خوبی انتخاب شده بودند

شعاعی با اشاره به اینکه نفرات انتخاب شده برای این صعود سخت دقیقا طبق ضوابط فدراسیون انتخاب شده بودند گفت: در میان تیم هفت نفره ایران چهار نفر آن‌ها تجربه‌ی صعودهای هفت هزار متری را در کارنامه داشتند که این نشان دهنده‌ی ترکیب خوب برای صعود است.

وی ادامه داد: دکتر بهاءلو قرار بود در اعزام برودپیک (اردیبهشت ماه) همراه تیم باشد. او از سوی کمیته پزشکی کوهستان به ما معرفی شده بود. در صحبتی که با هم داشتیم عنوان کرد چون آزمون تخصصی دکترا دارد می‌تواند زودتر از صعود بازگردد و یا زمان اعزام تغییر کند که گفتیم نمی‌شود. در نتیجه حضور او در تیم برودپیک منتفی شد.

وی افزود: در اعزام تیم به قله‌ی «تیلی چوپیک» نیز بهاءلو برای همراهی تیم معرفی شد. او در دانشگاه تهران بیماری‌های ارتفاع را تدریس می‌کرد و فردی بسیار محترم بود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در این اعزام حضور داشته باشد. اما در همان ابتدا با او شرط کردیم که تنها حق بالا رفتن تا "بیس کمپ" را دارد و اصلا نباید بالاتر برود. با او شرط کرده بودیم که به هیچ عنوان در تیم صعود به قله قرار ندارد.

رییس فدراسیون کوهنوردی ادامه داد: علی‌رغم تمام این پیش شرط‌ها هنگامی که درخواست وسایل او را دادیم،‌ وسایل صعود را خواسته بود که برخی از آن‌ها را تهیه نکردیم. اما متوجه شدم خودش این وسایل (مانند کفش‌های صعود) را از ایران تهیه کرده و به دنبال برده است.

** سرانجام آن روز شوم

وی یادآور شد: پس از 12 روز راهپیمایی اعضای تیم به منطقه رسیدند و در مسیر بازگشت از قله حدود ساعت 9 تا 10 شب بهاءلو سقوط می‌کند. در آن ساعات شب کوهنوردان غیر از یک چراغ کوچک روی کلاه خود چیزی برای دید نداشتند. طبیعی بود اگر در آن ساعات شب با ما تماس هم می‌گرفتند کاری از دست‌مان برنمی‌آمد.

شعاعی گفت: کوهنوردان مسیر سختی را با استفاده از گذاشتن طناب ثابت پایین آمدند تا به مسیری تقریبا آسان‌تر رسیدند. در آنجا با توجه به اینکه طناب‌های ثابت‌شان تمام شده بود، باید طناب‌های ثابت کار گذاشته در مسیرهای بالاتر را جمع می‌کردند. بنابراین برخی کوهنوردان مشغول استراحت بودند که یک لحظه می‌بینند بهاءلو در حال سر خوردن است. ملی پوشان نمی‌توانستند کاری کنند چون اصلا فکر نمی‌کردند در این محل ساده فردی سقوط کند.

وی ادامه داد: مسیر سقوط به نحوی بود که بهاءلو بعد از طی مسیر به سطحی می‌رسید که می‌توانست بایستد اما دکتر عکس‌العملی نشان نداد و در نتیجه به طرف سمت راست و پرتگاه متمایل شد و این حادثه تلخ رقم خورد.

**هفتم آبان؛ آغاز جست‌وجو

رییس فدراسیون کوهنوردی گفت: روز بعد از سقوط ساعت قبل از هفت صبح بود که "امانی" سرپرست تیم اعزامی با "افلاکی" دبیر فدراسیون تماس گرفت و ماجرا را توضیح داد. قرار شد همان روز تیمی چهار نفره متشکل از دو شرپا (راهنمای محلی) و دو نفر از اعضای تیم ملی در ارتفاع 6400 متری که اتفاق رخ داده بود شروع به جست‌وجو کنند. در شب حادثه بهمن سنگینی منطقه را پوشاند.

وی افزود: در این جست‌وجو شرپاها گفتند: «از این شیب یخی نمی‌شود پایین رفت و جست‌وجو کرد. این شیب یخی با حدود 70 درجه شیب 600 متر طول دارد. در این دره سنگ‌هایی از یخ بیرون زده بود که اگر فردی سقوط کند نمی‌توان امیدی به زنده ماندنش داشت».

شعاعی یادآور شد: با توجه به این شرایط و گفته‌های شرپاها و شرایط روحی و روانی نه چندان مناسب ملی پوشان از آن‌ها خواستیم به بیس کمپ بازگردند.

وی افزود: ملی پوشان در مسیر بازگشت به کمپ یک در ارتفاع 5800 متری تمام بررسی‌های لازم برای یافتن اثری از بهاءلو را انجام داده بودند.

**هشتم آبان روز دوم جست‌وجو: حضور رییس برای نظارت

رییس فدراسیون کوهنوردی با اشاره به اینکه در این روز با رییس سازمان تربیت بدنی و "هاشمی" معاون وی جلسه‌ای را برگزار و موارد را توضیح دادم، گفت: در این جلسه مسوولان سازمان دستور دادند که من به نپال بروم و بر تمام مسایل مربوط به جست‌وجو نظارت کنم. در این جلسه مسوولان سازمان تربیت بدنی تاکید کردند که از هیچ تلاشی برای یافتن بهاءلو دریغ نکنیم. در این جلسه به علی‌آبادی گفتم که چگونه این مطالب را به اطلاع خانواده و بستگان دکتر برسانیم. قرار شد به طور مستقیم به آن‌ها بگویم. خانواده دکتر در اصفهان بودند. پس از بررسی، دیدیم اگر بخواهیم به اصفهان برویم و این موضوع را مطرح کنیم زمان را از دست می‌دهیم، به همین منظور رییس هیات شهرکرد (بهمنی) به اصفهان رفت تا این مساله را از قول فدراسیون به اطلاع خانواده‌اش برساند.

وی افزود: بلافاصله پس از جلسه با مسوولان سازمان تربیت بدنی دو ستاد برای یافتن دکتر بهاءلو تشکیل شد. یکی در فدراسیون و دیگری در سازمان تربیت بدنی. ستادی که در فدراسیون تشکیل شد تصمیم گرفت من به همراه زارعی کارشناس خبره‌ی فدراسیون و کسی که صعود به چهار قله‌ی بالای 8 هزار متر را در کارنامه دارد به نپال برویم. در نتیجه در فاصله‌ی کمتر از 20 ساعت به فرودگاه رفتیم. البته در مدتی که در ایران بودیم کارهای گرفتن بالگرد برای جست‌وجو را هماهنگ کردیم و قرار شد به محض ورود به نپال بالگردی برای جست‌وجو در اختیار داشته باشیم.

شعاعی گفت: در کشور نپال ارتباط حرف اول را می‌زند. اگر وزارت امور خارجه، سازمان تربیت بدنی و هر ارگان دیگری بخواهند برای جست‌وجو وارد عمل شوند آنقدر دچار کاغذ بازی اداری می‌شوند که زمان از دست می‌رود. این در حالی است که در آن زمان، ثانیه‌ها برای ما اهمیت داشتند.

**نهم آبان روز سوم جست‌وجو؛ انتشار این خبر در رسانه‌های گروهی

رییس فدراسیون کوهنوردی اظهار کرد: این خبر بد بعد از مصلحت‌اندیشی‌های فراوان به رسانه‌های گروهی اعلام شد. همان روز من و زارعی به نپال رسیدیم و در تماسی که با رییس شرکت «تام سرکو» که حامی تیم‌های ایرانی در نپال است داشتیم دوباره خواهان یک فروند بالگرد شدیم. مدیر شرکت گفت: "ساعت 11 صبح فردا (دهم آبان) به دیدن ما می‌آید، ما گفتیم ساعت 7 صبح منتظرش هستیم و او قانع شد."

دهم آبان روز چهارم جست‌وجو؛ رسیدن به منطقه

وی افزود: به محض ورود به روستای «هون ده» نزدیک‌ترین محل به کمپ اصلی دوباره خواستار یک بالگرد برای جست‌وجو شدیم. در این جلسه مدیر شرکت تام سرکو گفت: «به دلیل تغییر حکومت در نپال و حضور بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل متحد تمام پروازها به صورت آماده باش هستند. اما با این حال اگر شما هزینه‌ی پرواز را به صورت نقدی بدهید تلاش می‌کنیم پیدا کنیم».

وی ادامه داد: در همین روز رشید بهاءلو برادر دکتر بهاءلو به همراه بالگرد به روستای «هون ده» رفت. در آنجا بالگرد سوختگیری کرد و پس از آ‌ن رضا زارعی برای بررسی‌های بیشتر گشت‌زنی هوایی را آغاز کرد. رشید بهاءلو در همان روستا باقی ماند. در برگشت مجددا امانی سرپرست تیم و زارعی برای جست‌وجو بالا رفتند.

**یازدهم آبان روز پنجم جست‌وجو

رییس فدراسیون کوهنوردی گفت: شرپاهای همراه تیم ایران به دلیل صعود به قله فرسوده شده بودند، بنابراین طبق هماهنگی انجام شده از همان روز بعد از سقوط چندین شرپا که برای همراهی تیم‌های اسپانیا و فرانسه در منطقه بودند به کمک تیم ایران آمدند و مناطق را بررسی می‌کردند.

**دوازده آ‌بان روز ششم جست‌وجو: ورود بستگان دکتر به نپال ادامه دارد

وی ادامه داد: در این روز دو نفر دیگر از بستگان دکتر بهاءلو با هماهنگی فدراسیون وارد کاتماندو نپال شدند در حالی که تلاش‌های ما همچنان ادامه داشت. در همین حال با مسوولان شرکت نپالی صحبت کردیم تا این شرکت که از شرکت‌های قدیمی است و شرپاهای خوبی در اختیار دارد، چند شرپا دیگر را برای جست‌وجو در اختیار ما قرار دهد.

شعاعی گفت: در تماسی که گویا عموی خانم بهاءلو از لندن انجام داده بود مسوولان شرکت (HRAN - انجمن جست‌وجوی هیمالیا نپال) به دیدار ما آمدند و گزارشاتی از سال تاسیس و اعضای هیات رییسه آ‌ن ارایه کردند. این جلسه با حضور برادر،‌ عمو و یکی از دوستان بهاءلو، شهبازی که همراه تیم بانوان از قله بازگشته بود، من، زارعی و امانی برگزار شد.

شعاعی اظهار کرد: در این جلسه مسوولان این شرکت شرایط را گفتند و عنوان کردند که ابتدا تمام مبلغ قرارداد را می‌گیرند و بعد جست‌وجو را آغاز می‌کنند. با توجه به اینکه ما آن‌ها را نمی‌شناختیم برای شناخت از میزان توانایی آن‌ها گفتیم برای فردای آن روز یک بالگرد می‌خواهیم، همان طور که پیش‌بینی می‌کردیم آن‌ها گفتند با توجه به حضور «بان کی‌مون» در نپال و آماده باش بودن تمام پروازها در اختیار گذاشتن بالگرد خیلی سخت است.

وی ادامه داد: فردای آن روز پیش‌نویس قرارداد را آوردند و قرار شد یک بالگرد هماهنگ شود؛ اما آن شرکت که خانواده دکتر بهاءلو هماهنگ کرده بودند اصلا نتوانستند هلی‌کوپتر بیاورند.

**سیزده آبان روز هفتم؛ جست‌وجوها ادامه دارد

در این روز شرپاها همچنان مشغول جست‌وجو بودند اما هیچ اثری از دکتر به دست نیامد.

**چهارده آبان؛ روز هشتم جست‌وجو

وی ادامه داد: در این روز یک بالگرد B3 دیگر برای جست‌وجوی هوایی هماهنگ شد. در این پرواز من به اصرار عموی دکتر بهاءلو را برای بازدید منطقه بردم. هرچند که خود او معتقد بود لازم نیست برود. اما می‌خواستیم در این پرواز حضور داشته باشد و منطقه‌ی سقوط را از نزدیک ببیند.

رییس فدراسیون کوهنوردی گفت: پس از آن ما پایین آمدیم و شرپا و امانی سرپرست تیم ملی دوباره برای بازدید هوایی بالا رفتند. بلافاصله پس از بازگشت با شرپا مصاحبه‌ای انجام دادیم که گفت: «به عقیده‌ی من جست‌وجوی هوایی نتیجه نمی‌دهد و باید جست‌وجوی زمینی را آغاز کنید. زیرا در جست‌وجوی هوایی نمی‌شود سرعت بالگرد را پایین آورد چون احتمال سقوطش وجود دارد. همچنین نمی‌شود زیاد به دیواره‌ها نزدیک شد چون احتمال سقوط بهمن و سقوط بالگرد وجود دارد.»

**پانزده آبان روز نهم جست‌وجو؛ سرانجام رزرو بالگرد MI 17

شعاعی افزود: در این روز یک هلی کوپتر پیشرفته برای جست‌وجوی دقیق‌تر هماهنگ شد. این هلی‌کوپتر تنها در اختیار ارتش نپال بود اما متاسفانه به دلیل بدی آب و هوا پروازی انجام نشد.

وی ادامه داد: این گروه برای رسیدن به محل سقوط باید با هلی‌کوپتر بالا می‌رفتند. خلبان همه را در کنار دریاچه‌ی "هون ده" پیاده کرد. بقیه زمان روز (دو ساعت از غروب آفتاب گذشته بود) اعضا پیاده رفتند تا به محل کمپ اصلی برسند.

**هفده آبان روز یازدهم جست‌وجو؛ یافتن کوله پشتی و لوازم پزشکی دکتر

رییس فدراسیون کوهنوردی با اشاره به سفر "اعلایی" نفر دوم سفارت ایران در هند به نپال گفت: همان روز اعلایی گفت که خانم دکتر بهاءلو به نپال می‌آید، بنابراین یک هلی کوپتر B3 برای بازدید وی از منطقه آماده کنید و ما هم این کار را انجام دادیم.

شعاعی افزود: بعدازظهر همین روز و 100 متر پایین‌تر از نقطه‌ی سقوط دکتر بهاءلو شرپاها کوله‌پشتی و لوازم پزشکی او را یافتند. وسایل داخل کیف پزشکی‌اش کاملا خرد شده بود. اما نکته‌ی جالب اینکه روی کوله پشتی و لوازم پزشکی‌اش نشان پارگی یا تکه تکه شدن نبود و مشخص بود که در همان ابتدای سقوط از دکتر جدا شده‌اند.

**هجده آبان روز دوازدهم جست‌وجو؛

وی افزود: در این روز و به محض ورود "مریم معین" همسر دکتر بهاءلو به منطقه، با او برای بازدید منطقه گشتی هوایی زدیم. من و همسر بهاءلو سوار هلی‌کوپتر شدیم اما به خاطر این که هلی کوپتر ما در ارتفاع 6 هزار متری تنها یک نفر را می‌تواند حمل کند مرا در کنار دریاچه و در ارتفاع 4800 متری پیاده کرد و همسر دکتر را به طرف دیگر دریاچه برد.

شعاعی گفت: در آن طرف دریاچه امانی سرپرست تیم کوله پشتی و لوازم دکتر بهاءلو را به همسرش تحویل داد. پس از تحویل وسایل، همسرش گفت: «یافتن این وسایل باعث نمی‌شود ناامید شویم. ما امیدواریم که خودش را زنده پیدا کنیم».

نوزده آبان روز سیزدهم جست‌وجو؛ یافتن کفش بهاءلو

رییس فدراسیون کوهنوردی گفت: در این روز تیمی از شرپاها که به کمپ یک رفته بودند در ارتفاع 5800 متری داخل فلات زیرپرتگاه کفش دکتر را دیده و پس از تلاش زیاد کفش را به کمپ اصلی منتقل کردند.

بیستم آبان روز چهاردهم جست‌وجو؛ روز تصمیم بزرگ شرپاها

وی ادامه داد: در این روز تیمی از شرپاها که به کمپ دو و ارتفاع 6600 متری رفته بودند به همان تشخیص خلبانان و شزپاهای هفته‌ی اول جست‌وجو می‌رسند و می‌گویند که به هیچ عنوان برای جست‌وجو نمی‌شود پایین رفت و همچنین هیچ کسی در صورت سقوط در این مکان زنده نمی‌ماند.

شعاعی گفت: در عصر همین روز طی مکاتبه‌ای که سازمان تربیت بدنی با سازمان تنظیم مقررات رادیویی داشت قرار ‌شد یک کارشناس رادیویی برای یافتن اثری از بی‌سیم دکتر بهاءلو به کاتماندو بیاید.

رییس فدراسیون کوهنوردی با اشاره به اینکه اعزام کارشناس رادیویی برای جست‌وجو به خاطر فشارها بود، گفت: همراه با دکتر بهاءلو یک بیسیم با منبع تغذیه چند باتری قلمی کوچک بود. ما مطمئن بودیم که قطعا در این مدت باتری‌ها تمام شده است اما به خاطر فشارها روی خودمان این اقدام را انجام دادیم.

بیست و یکم آبان روز پانزدهم جست‌وجو؛ بی‌نتیجه ماندن جست‌وجوی رادیویی

وی افزود: در این روز برای چهارمین بار یک هلی‌کوپتر B3 برای کاکاوند (کارشناس رادیویی) گرفته شد تا منطقه را جست‌وجو کند. در حال جست‌وجو آنتن دستگاه رادیویی کاکاوند به خاطر شدت باد به بیرون پرت و ناپدید شد.

بیست و دوم آبان روز شانزدهم جست‌وجو؛ پایان کار شرپاها برای جست‌وجو

شعاعی گفت: در این روز شرپاها که برای جست‌وجو رفته بودند دچار بهمن می‌شوند و دو نفر از آن‌ها با فرار به موقع از مرگ می‌گریزند. پس از این حادثه شرپاها اعلام کردند که با این شرایط، امکان ادامه‌ی جست‌وجو وجود ندارد.

بیست و سوم آبان روز هفدهم جست‌وجو؛ جلسه‌ی پایانی با شرپاها

وی ادامه داد: به محض ورود هلی‌کوپتر MI 17 از بیس کمپ «پتلی چوبیک» همه‌ی شرپاها قصد داشتند به کاتماندو بازگردند. تصمیم گرفتیم قبل از بازگشت با آن‌ها صحبت کنیم. به همین منظور بدون هماهنگی قبلی به همراه همسر و بستگان دکتر بهاءلو با شرپاها صحبت کردیم. با هم به دفتر (HRAN) رفتیم و تمام سوال‌های مد نظر پرسیده شد. سوال اصلی که پرسیده شد این بود که با این شرایط هم‌اکنون چه کار می‌شود کرد؟

شرپا «نیما» سرگروه تیم جست‌وجو گفت: «فلات زیر پرتگاه پر از شکاف‌های وحشتناک است و اگر کامیونی هم در آن بیفتد ناپدید خواهد شد.»

شعای ادامه داد: در این جلسه همسر دکتر بهاءلو اعلام کرد که حاضر به پرداخت پول بیشتری برای جست‌وجوی منطقه است اما مدیر شرکت نپالی گفت: «لازم نیست این قدر هزینه کنید. شما می‌توانید تا بهار منتظر بمانید تا برف‌ها آب شوند. در آن زمان احتمال آن وجود دارد که آن زمان کوهنوردان در حال صعود او را ببینند. در آن زمان اگر چیزی ببینند بدون گرفتن پول به شما می‌گویند و می‌توانید با گرفتن دو باربر او را به پایین منتقل کنید.»

**و سرانجام جست‌وجو پایان یافت

رییس فدراسیون کوهنوردی با تاکید بر اینکه هیچ تعللی در جریان جست‌وجوها از سوی فدراسیون نشده است، خاطرنشان کرد: این بی‌سابقه‌ترین عملیات جست‌وجو در تاریخ کوهنوردی کشور است که برای یافتن یک نفر انجام شده است.

وی ادامه داد: این جست‌وجو با حمایت مالی سازمان تربیت بدنی و ارتباطات فدراسیون کوهنوردی انجام شد. اگر هر نهاد دیگری هم وارد این مساله می‌شد نمی‌توانست این هماهنگی‌ها را انجام دهد.

شعاعی گفت: پنجم آذر جلسه‌ای با حضور تمامی اعضای تیم اعزامی، اعضای کمیسیون رسیدگی به سوانح کوهنوردی، پیشکسوتان و خانواده‌ی دکتر بهاءلو در دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها برگزار می‌شود و همه چیز به صورت شفاف بیان خواهد شد.

وی ادامه داد: از سعه‌ی صدر مریم معین همسر دکتر بهاءلو بسیار تشکر می‌کنم. چون خودش کوهنورد بوده و شرایط آن لحظات سخت را به خوبی درک کرد.

در ادامه این گفت‌وگو اقبال افلاکی دبیر فدراسیون کوهنوردی در مورد ادعای خانواده دکتر بهاءلو در مورد فیلمبرداری با دوربین هندی کم گفت: این فیلمبرداری برای آن انجام شد تا موقعیت فلات را ببینیم. پس از بازگشت، فیلم بازبینی شد تا اگر چیزی از دید مخفی مانده ببینیم و بازگردیم. هدف از آن فیلمبرداری شناسایی منطقه بود.

وی افزود: تمام تجربیات و توانایی‌های فدراسیون در این جست‌وجو به فعل درآمد. از نظر فدراسیون نتیجه این جست‌وجو مثبت بود چرا که کفش و کوله پشتی او پیدا شد.

در بخش دیگری از این مصاحبه، رضا زارعی کارشناس خبره فدراسیون کوهنوردی گفت: در یازده آبان در مجموع یازده بار عرض دره با حضور من جست‌وجو شد. در این پروازها اگر دکتر روی دیواره سقوط کرده بود با توجه به رنگ پیراهن و کوله پشتی‌اش می‌توانستیم او را ببینیم.

وی در مورد عدم استفاده از دوربین حرارت منبع یادآور شد: زمانی از این دوربین استفاده می‌شود که در بدن حرارت وجود داشته باشد اما در آن آب و هوا هر کسی تنها می‌تواند 3 ساعت حرارت داشته باشد.

لینک خبر